Lala Foufouya oftewel  Lala Grenoe (3).

(Uit:  De mooiste Marokkaanse volksverhalen, 2016, uitgeverij Edisoft , redactie: Yasri Shakir,
tekeningen: Eshshwie Mohamed Hafy Mokhtar.)

Klik hier voor de originele tekst.

Dit is deel drie van zeven delen Lala Foufouya.

Deel 3: de koe en de deur.

De dagen gingen voorbij en Mohamed lette heel erg goed op en werd steeds voorzichtiger om te voorkomen dat zij iets slechts deed. Hij kocht een koe voor melk, kaas en boter. Zijn echtgenote was blij hierover. Tot de dag kwam dat ze lever wilde en haar te binnen schoot dat een koe een lever had. Waarom zou ze geen stuk uit de koe snijden, een niet te groot stuk?  Dat was de dag waarop haar echtgenoot terugkwam (van zijn werk) en haar vroeg lever klaar maken, een flink stuk lever en wel lever van de koe, dat hij haar zou gaan kopen. Maar zij attaqueerde daarop de koe van op zij om lever van haar te kunnen pakken, voordat meneer Mohamed  thuis zou komen. Ze verschafte zich een mes, sneed een gat in de flank van de koe en ging daarmee door tot ze bij de lever kwam, pakte er een stuk van af, verdeelde het in kleinere stukjes, at ervan, maar de koe was dood.

Toen Mohamed thuis kwam, en zij hem over de gebeurtenis inlichtte, betreurde hij zijn lot, hij had genoeg van haar onwetendheid, haar gekte en haar verontschuldigingen aan hem in al haar naïviteit en onschuld zoals zij gebruikelijk was dit te doen. Vanaf die tijd begon hij te roepen: “Dat God  je mag beschermen, beste moeder, waarom heb ik niet naar je woorden geluisterd, dat was fout, heel erg  fout….”

Meneer Mohamed ging bezorgd en verdrietig van huis op stap en bracht die nacht samen met enige van zijn vrienden door, en ging pas na middernacht terug naar huis. Hij wilde de deur openen, maar die zat dicht. Hij klopte op de deur, maar zijn echtgenote hoorde hem niet. Hij klopte en klopte op de deur, en bleef proberen de deur open te krijgen. Niemand antwoordde en na lange tijd, bezweek de deur, en viel hij zijn huis binnen, roepend: “Wat is dit? Je moet toch reageren als er op de deur wordt geklopt uren achtereen om voor mij open te doen. Heb je dan geen oren aan je hoofd?!” (Hij verwachtte dat zij op zijn eerste kloppen zou reageren om meteen open te doen.)  En dit had tot pijnlijk gevolg dat Mohamed er genoeg van kreeg, en weer verontschuldigde zij zich bij hem: zij had hem niet horen kloppen aan de deur, en was diep in slaap. Toen liet hij haar nogmaals beloven:  haar oren te spitsen voor als er iemand aan de deur komt. 

Op één van de dagen daarna toen Mohamed Aroesie zijn huis binnenging, verbijsterde hem wat hij te zien kreeg. Foufouya had haar oor afgesneden en het aan de deur vastgeplakt, en als het niet aan de buren had gelegen, had ze zichzelf in een gat gelegd om te sterven.

Dit keer was hij niet boos op haar, maar nam hij de tijd haar heel bedaard uit te leggen dat hij het zo niet bedoeld had, dat het hem speet, dat hij haar vergaf alles en nog veel meer, want toen zij zich het oor had afgesneden, zei hij tot zichzelf: “Moedertje, moedertje, ik geloof je nu: een vrouw die niets van de dingen des levens af weet  en er volkomen open tegenover staat, is niet geschikt voor het leven, inderdaad zij is van geen nut voor het leven.”

Wordt vervolgd, klik hier voor deel 4: Het Offerfeest.

Commentaar.

Wie de link naar de originele tekst heeft geopend, zal hebben gezien dat onder die link ook het commentaar op de eerste drie delen van Lala Foufouya schuil gaat. Ik wil in het kort de onderwerpen die aan de orde komen opnoemen:
1. Televisieserie in 1971.
2. Wat is het originele verhaal en wat ligt daaraan ten grondslag?
3. Overeenkomst met een verhaal uit de Libro de buen Amor (ong. Spanje 1340).
4. Overeenkomst met Bar Hebreaus grappen.
5. Waarom een vrouwenfiguur als hoofdpersoon in deze grappen?