Dag van de Arbeid.
De Marokkaanse variant is al eerder verschenen!
(Klik hier voor commentaar en de oorspronkelijktekst in het Frans)
De koppige vrouw en man.
"Een
man koopt op de markt een mooi stuk mals vlees, en neemt het mee naar huis.
Zijn vrouw maakt het klaar en ’s avonds, als haar man thuiskomt om te eten, zet ze de
dampende, heerlijk geurende schotel op tafel. Op dat moment zegt zijn vrouw tegen hem: ‘Heb
je, toen je binnenkwam, de deur achter je dicht gedaan?’ ‘Nee,’ zegt de man, ’ik ben
vergeten hem dicht te doen. Ga even mijn fout goed maken!’ ‘Nee,’ antwoordt de vrouw, ’dat moet je
zelf doen!’
‘Dat doe ik niet! Ik beveel je om het te gaan doen!’ Dat gaat een poosje zo
door. Dan zeggen ze beiden tegelijkertijd (1): ‘Ik zweer
dat ik die deur niet zal dichtdoen!. Wie van ons beiden het eerst de mond opendoet, moet hem gaan dichtdoen!’ En beiden houden de mond en zitten
te mokken zonder geluid te maken. Een bedelaar die voorbij komt om een aalmoes te
vragen, gaat het huis binnen. Hij ziet de beide huisgenoten, die elkaar de rug hebben toegedraaid
en die geen woord tegen elkaar zeggen zonder te eten van de heerlijke schotel. De bedelaar
gaat aan tafel zitten en eet, totdat hij helemaal verzadigd is. En
aangezien de man niet geantwoord heeft op alles wat de bedelaar heeft gezegd, sinds hij dit zonderlinge huis is binnengekomen,
neemt hij een bot dat van het eten nog over is en maakt dat vast aan
de baardharen van de man (2). Dan gaat hij er
vandoor.
Even later komt er een hond aan het huis voorbij, likt de schotel schoon en
hapt naar het bot aan de baard van de man. Dan zegt de vrouw:
‘Tssss….’ , om hem weg te jagen. De man verbreekt dan de stilte, en zegt: “Jij bent de eerste die heeft gepraat: Ga de deur
dichtdoen!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten