In de komende vier weken voorbeelden uit de recente literatuur van Klassieke Humor. De grap uit het verleden is al eerder op mijn blog aan de orde geweest en ik zal met een link eronder aangeven op welk blog de klassieke versie is te vinden. Ik laat in dit geval de grap van Maarten Biesheuvel vooraf gaan van een verhaal uit de Mierenmoordenaar, geïllustreerd door Peter Vos, van Julio Cortázar (vertaling: prof. mr. dr. J. A. van Praag).
Het ene verhaal vertelt iets over de grap van de ander.
Uit: De Mierenmoordenaar, tekeningen Peter Vos. |
Het bijzondere en het algemene
Een cronopio ging zijn tanden poetsen bij het balkon
en bevangen door een grote vreugde over de morgenzon en de prachtige wolken die
langs de hemel dreven, drukte hij ontzettend (hard) op de tube tandpasta en de
tandpasta kwam er als een lang roze lint uit. Na zijn borstel te hebben bedekt
met een ware berg pasta, merkte de cronopio, dat hij nog een hoeveelheid over
had; toen begon hij de tube leeg te drukken (staande) voor de balkondeuren en
stukken rose pasta vielen van het balkon op straat waar enige fama’s bij elkaar stonden om over het plaatselijke nieuws te spreken. De stukken rose
pasta vielen op de hoeden van de fama’s, terwijl boven de cronopio zong en zijn
tanden in opperste blijheid poetste. De fama’s waren diep verontwaardigd over
de ongelofelijke bewustzijnsvernauwing van de cronopio, en ze besloten een delegatie
te benoemen om hem dat onmiddellijk onder zijn neus te wrijven, en inderdaad
kwam de delegatie samengesteld uit drie fama’s naar boven bij de cronopio en
gaf hem een uitbrander in de volgende bewoordingen:
“Cronopio, je hebt onze hoeden bedorven, en daar zul je voor
moeten betalen.” En toen veel krachtiger:
“Cronopio, wees niet zo kwistig met je tandpasta!”
Een dominee, een pastoor en een rabbi.
Uit: Brief aan Vader, J.M.A. Biesheuvel,
uitg. Van Oorschot, Amsterdam, 2015, pag. 96-97):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten