dinsdag 27 februari 2018

1. De Trickster van de Winnebago (of klik Ho-Chunk voor een betere site over de Winnebago).

Klik hier voor commentaar en de originele tekst.


Op vredespad.


Na een poosje staken zij een moeras over waarin graspollen rond dreven. Daar hield hij stil en riep (opnieuw) uit.  “Ik ga op oorlogspad, ik! Ik kan vechten, en daarom ga ik op oorlogspad. Ik kan me gemakkelijk voortbewegen. Maar jij, oorlogs-plunjezak, jij kunt dat niet, jij kunt niks dat van belang is. Alleen door jou op mijn rug mee te dragen kun jij vooruitkomen. Jij kunt niet zelf vooruitkomen, en je kunt ook niets in beweging brengen. Hoe kun jij dan op oorlogspad gaan? Jij bent gewoon een lastpak, dat is alles.” Zo was hij aan het schreeuwen. En hij pakte z’n plunjezak en stampte hem de grond in. Een aantal mensen dat met hem op oorlogspad was, zag wat er gebeurde, schudde het hoofd en ging naar huis terug.


Opnieuw ging hij weer verder. Plotseling pakte hij zijn koker met pijlen en gooide hem weg, onder het roepen van: “Ook jij kunt niet ten strijde trekken. Alleen ik kan dat. Ik kan vechten, jij niet, en daarom trek ik ten strijde.” Nu hielden ook de laatste mensen die hem vergezelden het voor gezien. Zij zagen in dat hij een heel, heel slecht mens was.


Van die tijd af aan ging hij er in z’n eentje op uit. Hij kuierde op z’n dooie gemak verder, en riep alle voorwerpen aan met “Jongere Broeder” ; zó noemde hij ze als hij ze aansprak. Hij en alle voorwerpen in de wereld begrepen elkaar door en door, ze begrepen elkaars taal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten