Het afgelopen jaar.
Het afgelopen
jaar heb ik niet alles kunnen bespreken, dat ik had willen bespreken. Zo is de
Ezelscomedie van Plautus uit de boot gevallen. Daarmee hoop ik dit jaar te
beginnen. Het afgelopen
jaar was vooral het jaar van de Vrijheid van de Poppen, losjes gebaseerd op de
filosofie van John Gray: in zijn boek “The freedom of the marionettes”. Ik pas zijn filosofie toe op het
Wajangpoppenspel, en ga na in welke mate in deze vertoningen onderwerpen aan de
orde komen die anders niet besproken zouden kunnen worden. Het gaat dan om de
Vrijheid van Godsdienst (Pancasila), Gezinsplanning en het Recht op het nastreven van Geluk.
Niet zomaar onderwerpen die je eventjes aan de orde stelt en zeker niet in het
politieke klimaat van Indonesië van die tijd (omstreeks 1965). Een en ander werd
opgeluisterd met animaties in het commentaar op de sketches. Omdat het lezen
van deze verhaaltjes een behoorlijk beroep doet op je concentratievermogen en
intelligentie ben ik tevreden met een maandelijks aantal bezoekers van 100 personen.
Dat lag bij de bespreking van de Vrijheid van Poppen een beetje hoger, maar bij
andere verhalen lag de score lager. Dit gemiddelde van 100 is bijna vanaf het
begin stabiel: er komen niet veel lezers bij, maar er vallen er ook maar weinig
af. Wat bij de
Vrijheid van Poppen opvalt, is dat vooral de filosofie achter het spel
interesse oproept. Ik dacht eerst dat de interesse kwam uit de Indonesische
hoek. Dat is niet het geval, omdat een zeker zo interessant Indonesisch verhaal
als dat van Aboe Nawas, veel minder de aandacht heeft getrokken dan de
Wajang-serie. Ook het optreden van Sveik genereerde veel belangstelling.
Daaruit heb geconcludeerd dat niet het land maar het thema de reden is voor de
belangstelling. En zo komen we
bij een nieuwe opgave voor komend jaar. Ik ben van plan een kaartenbak te
maken, met daarin een beschrijving van het verhaal en het verband waarin het
ene verhaal ten opzichte van andere verhalen staat. Het is de bedoeling dat dit
resultaat als een database op de website komt te staan. Zo kan iedereen
gemakkelijker vinden wat hij wil vinden. Zo’n kaartenbak is interessant, omdat
nu al duidelijk is dat sommige verhalen veel vaker in de hele wereld zijn terug
te vinden dan andere. Zo is het verhaal van de kok die niet tegen de
verleidingskunsten van zijn liefje bestand is overal terug te vinden. Misschien
heeft het iets met mij te maken, maar ook wel degelijk iets meer objectief met
de stand van zaken op onze globe en hoe wij onze aardbol behandelen. Wij warmen
de aardbol steeds verder op (de kippetjes worden gebraden) en we kunnen de
verleiding niet weerstaan producten te blijven verkopen voor eigen gewin.
Kortom een algemeen menselijke trek, waarover eigenlijk nog weinig bekend is.
Toekomst:
De
Ezelscomedie: 2 maanden (8x). Japan, korte schetsjes, 1 maand (4x), De Duizend
en Een nacht (8x), Jeha (4x), vakantie, Libro de buen Amor (karnaval: 8x) , en wat
zich zoal aandient: rest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten