Lala Foufouya oftewel Lala Grenoe (1).
(Uit: De mooiste Marokkaanse
volksverhalen, 2016, uitgeverij Edisoft , redactie: Yasri
Shakir,
tekeningen: Eshshwie Mohamed Hafy Mokhtar.)
tekeningen: Eshshwie Mohamed Hafy Mokhtar.)
Mohamed Al-Aroesie wilde gaan trouwen. Daarom vroeg hij zijn
moeder om hem een bruid te zoeken. En hij maakte haar duidelijk dat hij zich een categorie vrouwen wenste die niets van de wereld afwist. Zij
zou heel haar leven lang in huis blijven zonder het ooit te verlaten en niet te
lang voor het raam staan, of vriendinnen of buren bezoeken, en niemand mocht
haar zien, en bij voorkeur kon zij niet lezen of schrijven. Hij wilde dat zij gehoorzaam
luisterde naar wat hij zei en zijn opdrachten zonder tegenspreken of ruzie uitvoerde.
Zijn moeder was heel erg verbaasd over wat haar zoon haar vertelde en zei hem:
“Maar zoon lief, zo’n vrouw is gek, kan het leven niet aan, is onwetend, ze deugt nergens voor, haar manier van leven is niet op orde tenzij onder gekken en
idioten. Het leven vereist ervaring en niet gebrek daaraan. Het is goed dat je
toekomstige echtgenote kan lezen en schrijven. Wat de vrouw betreft die jij je
wenst: die is nergens goed voor en zij brengt je moeilijkheden en ongeluk”.
Maar hij liet zich niet op andere gedachten of inzichten brengen, maar zette de
hakken in het zand, werd kwaad en vroeg haar om in te stemmen met de keuze van
de bruid die hem beviel.
Toen dit voorviel, was de moeder al oud en was haar echtgenoot
allang geleden gestorven. Zij schoof het huwelijk van haar zoon steeds maar
weer voor zich uit. Maar zij kende niet zijn koppigheid en nog minder zijn naïviteit.
Alles bij elkaar genomen besloot zij uiteindelijk om aan de eis van haar zoon tegemoet
te komen en zijn wensen in te willigen. En de wanhopige moeder ging op zoek naar
zo’n vrouw, die in alle opzichten voldeed aan de eisen die haar zoon aan haar stelde,
tot zij er eentje vond en haar naam was
Foufouya[1]. En inderdaad,
zij was gek, en toen zij Mohamed hierover op de hoogte bracht, verheugde hij
zich en juichte hierover buitenzinnig: “Het maakt niet uit dat zij gek is, zolang
ze maar in huis blijft haar hele leven lang en geen mensen binnenlaat, en de
mensen haar niet zien.
Mohamed Aroesie trouwde Lala Foufouya[2]
en zij leefde met zijn moeder onder een dak, maar ze was een bezoeking voor de
moeder . De moeder maakte met de echtgenote van haar zoon veel ruzie Vaak was
zij in de weer om goed te maken wat Lala Foufouya fout had gedaan als resultaat
van haar onwetendheid. Zij wist bijna niets van het huishouden en nog minder
van het leven. Dit alles hield de moeder voor haar zoon verborgen. Zij
probeerde Lala Foufouya te begeleiden en haar iets te leren en haar aan het
verstand te brengen wat nodig is om het huis op orde te houden. Was de moeder
niet thuis en begeleidde ze Lala Foufouya niet bij alles wat ze moest doen, dan
viel dat Mohamed Aroesie wel op en
voelde hij de neergang in het huiselijk geluk dat zijn moeder hem altijd had geboden,
zonder er iets aan te doen.
De dagen verstreken en de moeder voelde de komst van de
engelen des doods dichterbij komen, en zij riep haar zoon bij zich en zei
hem: “Mijn zoon, ik voel de nabijheid van mijn dood en wil je nog een laatste raad meegeven: Beste Mohamed
jij bent met een gekke vrouw getrouwd, zij weet niets van het leven precies
zoals jij je het hebt gewenst. Zij is niet geschikt voor dit leven, en dit
loopt nog eens op niets anders uit dan verdriet. Je hebt mij gevraagd om haar
in de gaten te houden, om over haar te waken, om voor haar te zorgen, want zij
is gek. Zij moest wel gek zijn!” Daarop blies de moeder haar laatste adem uit.
En de dagen verstreken. Mohamed was niet overtuigd en
schatte niet op waarde de woorden van zijn moeder. Hij geloofde er niet echt in,
omdat hij gelukkig was met zijn echtgenote. Maar op een dag kwamen er
verschillende gasten bij hem op bezoek, vrouwen van zijn familie en hun aangetrouwden.
Voordat de gasten arriveerden, riep hij haar bij zich en zei: “Er zullen in de
late namiddag enige gasten komen, dochters van mijn oom en tante en hun aangetrouwden
. Ik draag je op dat je je zó kleedt dat ze zien dat je je er niet voor hebt gekleed.
Jij moet ze thee voorzetten, maar geen zoetigheid. En ik waarschuw je dat ze je
gezicht niet mogen zien door je gezicht en je hoofd te bedekken. En ik wil niet
dat iemand je haren kan zien: je moet je hoofd helemaal bedekken”. Zij wilde
doen wat hij zei en zich kleden volgens zijn aanwijzingen en zijn bevelen
opvolgen.
De gasten kwamen en gingen zitten om uit te rusten, en ze waren nog maar nauwelijks gearriveerd, toen Lala Foufouya binnenkwam. En ze had al haar kleren uitgedaan en ze boven op haar hoofd gelegd en haar hele lichaam was nog ongekleed, bloot. De gasten waren hoogst verbaasd , en waren verlegen met de situatie. Mohamed schreeuwde en duwde haar weg, zei dat hij spijt had haar in huis te hebben genomen en gebruikte geweld tegen haar. Maar zij antwoordde hem in al haar naïviteit, dat zij goed naar wat hij zei had geluisterd, en legde hem uit dat zij al haar kleren op haar hoofd had gelegd zoals hij haar had gezegd. Zó was zij het middelpunt van een beschamend schandaal, en zijn familie en aangetrouwden lachten hen uit.
Wordt vervolgd, klik hier voor deel 2: schermutselingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten